przeciwko GE Money Bank

Sprawa dotyczyła umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z GE Money Bank w 2006 r.

Pozew złożyliśmy do Sądu Okręgowego w Legnicy, I Wydział Cywilny 11 maja 2021 r., domagając się ustalenia nieważności umowy kredytu i zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, co odpowiadało kwocie ok. 105 tysięcy zł. W lipcu 2021 r. pozwany wniósł odpowiedź na pozew, w której zakwestionował roszczenia Klientów w całości.

Sprawa została przydzielona sędzi Katarzynie Pozlewicz-Szymańskiej.

Z uwagi na dużą liczbę spraw, Sąd wyznaczył pierwszą rozprawę na luty 2022 r.

Jeszcze przed tą rozprawą złożyliśmy w sądzie pismo z dalszym rozszerzeniem powództwa, domagając się zwrotu wszystkich rat kredytowych zapłaconych przez Klientów od samego początku obowiązywania umowy, co dało łącznie ponad 150 tysięcy zł.

Rozprawa odbyła się w dniu 21 lutego 2022 r. Sąd postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka – pośrednika finansowego, który w toku przesłuchania wskazał, że „(…) kojarzy strony, jednak nie pamięta konkretów dotyczących zawarcia umowy”.

Świadek potwierdził, że mechanizm tworzenia kursu kupna i sprzedaży oraz stosowana przez bank marża była ustalana wewnętrznie przez zarząd banku. Sam świadek nie miał wiedzy jakie parametry stosował bank przy ustalaniu kursów, tym samym informacji tych nie mógł przekazać kredytobiorcom. Świadek przyznał, że wypłata i spłata następowała w złotówkach. Po przesłuchaniu świadka Sąd zdecydował, że odroczy rozprawę do 25 maja 2022 r., celem przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego, w szczególności przesłuchania Powodów.

W tym dniu odbyła się kolejna rozprawa, podczas której Sąd przesłuchał Powodów. Kredytobiorcy pytani byli m.in. o przebieg zawarcia umowy kredytowej, realizację obowiązków informacyjnych przez bank, posiadany status konsumenta, a także sposób wypłaty i spłaty kredytu. Sąd pominął dowody z opinii biegłych i dowód z przesłuchania innego wnioskowanego przez bank świadka. Pełnomocnicy złożyli stosowne zastrzeżenia. Następnie Sąd zamknął rozprawę i udzielił głosu stronom. Dalej Sąd postanowił odroczyć ogłoszenie wyroku do 20 czerwca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy uwzględnił znaczną większość dochodzonych w sprawie roszczeń naszych Klientów, w niewielkim zakresie oddalając powództwo w przedmiocie dochodzonych odsetek. W związku z tym SSO Katarzyna Pozlewicz-Szymańska wydała następujący wyrok:

• w pkt 1 ustaliła nieważność umowy o kredyt mieszkaniowy z dnia 3 lipca 2006 r. zawartej przez powodów z Bankiem GE Money Bank S.A. z siedzibą w Gdańsku, którego następcą prawnym jest Bank BPH S.A. z siedzibą w Gdańsku;
• w pkt 2 zasądziła od pozwanego na rzecz powodów kwotę 150.789,73 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty:
  1. od kwoty 141.381,65 zł od dnia 6 maja 2021 r. do dnia zapłaty;
  2. od kwoty 9.408,08 zł od dnia 8 marca 2022 r. do dnia zapłaty;
• w pkt 3 oddaliła powództwo w pozostałym zakresie co do odsetek;
• w pkt 4 zasądziła od pozwanego na rzecz Powodów kwotę 6.334,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;
• w pkt 5 nakazała pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 122,31 PLN tytułem wydatków.

Pozwany zaskarżył apelacją wyrok Sądu I instancji w części, tj. pkt 1, 2, 4 i 5. Bank zarzucił Sądowi naruszenie określonych przepisów prawa procesowego, mających wpływ na treść zapadłego orzeczenia poprzez, zdaniem banku, sprzeczne z materiałem dowodowym stwierdzenia dotyczące między innymi braku poinformowania Powodów o ryzyku związanym z kursem franka i możliwości negocjowania warunków umowy. W apelacji zarzucono również naruszenie szeregu przepisów prawa materialnego, skutkujące stwierdzeniem nieważności umowy kredytu, co według pozwanego było wadliwe.

W odpowiedzi na apelację zakwestionowaliśmy wszystkie wskazane w niej zarzuty jako bezzasadne, wnosząc o oddalenie środka zaskarżenia i podtrzymanie stanowiska Sądu Okręgowego w Legnicy. W uzasadnieniu pisma szczegółowo opisaliśmy, dlaczego podniesione przez bank zarzuty nie zasługują na uwzględnienie a wydany przez Sąd Okręgowy w Legnicy wyrok jest prawidłowy, przy jego wydaniu nie doszło do żadnych uchybień wskazywanych przez pozwany bank.

Pozwany doręczył powodom oświadczenie o skorzystaniu z prawa zatrzymania kwoty kapitału kredytu, a następnie, we wrześniu 2023 r., wystosował do Sądu pismo procesowe z zarzutem zatrzymania.

Odbyła się rozprawa apelacyjna. Obie strony podtrzymały swoje stanowiska. Ponadto, przedstawiliśmy szereg argumentów przemawiających za nieuwzględnieniem podniesionego zarzutu zatrzymania, w tym okoliczność, że taki zarzut sprzeciwia się skutkom odstraszającym Dyrektywy 93/13.

Sąd, po wysłuchaniu stron zakreślił termin do podjęcia i przeprowadzenia negocjacji dowodowych, a także odroczył rozprawę.

Pełnomocnicy podjęli rozmowy ugodowe, niestety nie udało się wypracować wspólnego stanowiska.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wydał wyrok, w którym podtrzymał w całości rozstrzygnięcie Sądu I instancji, z tą jedynie zmianą, że uwzględnił zarzut zatrzymania – a zatem zastrzegł dla banku prawo do wstrzymania się z zapłatą na rzecz Powoda zasądzonej kwoty do czasu, aż Powód nie zaoferuje zwrotu kapitału kredytu. Nasi Klienci wyrównali już jednak otrzymany od banku kapitał, a zatem uwzględnienie zarzutu nie uderza w ich interes ekonomiczny.

Udało się zawrzeć porozumienie z bankiem, w wyniku czego doszło do wzajemnych rozliczeń. Bank dobrowolnie zapłacił na rzecz naszych Klientów ustaloną kwotę. Zrzekł się również roszczeń wykraczających poza zwrot uiszczonych na rzecz banku rat kapitałowo-odsetkowych oraz kosztów zapłaconych z tytułu wykonania umowy. Co istotne, bank sam wydał list mazalny i wyraził zgodę na wykreślenie hipoteki, która została nam doręczona 14 grudnia 2023 r.

16 stycznia 2024 r. złożyliśmy do właściwego Sądu Rejonowego wniosek o wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej. Wniosek został zaakceptowany, a wpis wykreślony.