UpperCase-www-470x470_3
Spraw karna dotycząca podsłuchów

Sprawa karna pomiędzy małżonkami, dotycząca posługiwania się urządzeniami służącymi do rejestracji dźwięku – poboczny spór w trakcie sprawy rozwodowej.

Sprawa prowadzona przez Komendę Miejską Policji w jednym z wielkopolskich miast, pod nadzorem prokuratury rejonowej w jednym z wielkopolskich miast, kolejno zawisła przed sądem rejonowym.

Przebieg postępowania

Mąż naszej Klientki (pokrzywdzony w sprawie) złożył do Prokuratury zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez nią przestępstwa z art. 267 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przestępstwo miało polegać na tym, że w okresie ok. dwóch miesięcy, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu uzyskiwania informacji, do których nie była uprawniona, a dotyczących treści prowadzonych przez niego rozmów z osobami trzecimi, w tym telefonicznych, w sprawach osobistych oraz zawodowych w jego biurze zakładała i posługiwała się urządzeniami służącymi do rejestracji dźwięku, konkretnie - dyktafonami.

Policja – po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego – postanowieniem wszczęła dochodzenie w sprawie.

Odbyło się pierwsze przesłuchanie naszej Klientki w charakterze świadka. W toku przesłuchania zeznała ona, że:

  • jest w związku małżeńskim z pokrzywdzonym i obecnie toczy się postępowanie rozwodowe z orzekaniem o winie męża;
  • do sprawy rozwodowej przedłożyła materiał dowodowy w postaci m.in. dokumentów oraz plików z nagraniami dźwiękowymi (nasza Klientka prezentowała transparentną postawę w sprawie wobec organów prowadzących postępowanie), który miał przedstawiać dowody zdrad.

Nagrania nie zawierały rozmów służbowych męża – jak twierdził. Podsłuchy zostały założone w uprzednio wspólnie zamieszkiwanej nieruchomości, którą mąż następnie starał się zaprezentować jako biuro. Na tej samej posesji, na której stoi dom małżonków znajduje się budynek - biuro firmy męża.

Komenda Miejska Policji (po zatwierdzeniu przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej postanowienia), umorzyła dochodzenie w sprawie wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego na podstawie art. 17 § 1 pkt. 2 k.p.k.

Pokrzywdzony złożył do Prokuratury Rejonowej zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia. W środku zaskarżenia zarzucił:

  • obrazę przepisów postępowania;
  • błąd w ustaleniach faktycznych;
  • i obrazę prawa materialnego.

Pokrzywdzony wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do dalszego prowadzenia.

Sąd Rejonowy uwzględnił zażalenie pokrzywdzonego i uchylił zaskarżone postanowienie. Zdaniem Sądu postępowanie zostało zakończone przedwcześnie, a przeprowadzone postępowanie nie pozwala ustalić, że w sprawie brak jest znamion czynu zabronionego z art. 267 § 3 k.k.

Prokuratura wydała postanowienie o przedłużeniu okresu dochodzenia.

Prokuratura wydała kolejne postanowienie o przedłużeniu okresu dochodzenia.

Komenda Miejska Policji przedstawiła naszej Klientce zarzut popełnienia przestępstwa z art. 267 § 3 k.k.

Nasza Klientka nie przyznała się do zarzucanego czynu.

Prokuratura skierowała przeciwko naszej Klientce akt oskarżenia do sądu.

Sąd Rejonowy wydał wyrok nakazowy w sprawie, zarzucając popełnienie przestępstwa z art. 267 § 3 k.k.

Otrzymaliśmy wydany przez Sąd wyrok nakazowy wraz z aktem oskarżenia. Tego dnia złożyliśmy również sprzeciw od wyroku nakazowego, zaskarżając go w całości.

Złożyliśmy do Sądu obszerne pismo procesowe, w którym wnieśliśmy o umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. ze względu na znikomą szkodliwość społeczną czynu zarzucanego naszej Klientce.

Odbyła się pierwsza rozprawa sądowa. Przesłuchano naszą Klientkę w charakterze oskarżonej.

Nasza Klientka nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Złożyła obszerne wyjaśnienia. Klientka podejrzewała męża o zdradę, który wszystkiemu zaprzeczał. Materiały zgromadzone przez Klientkę stanowią dowód w sprawie o rozwód i w tym celu zostały pozyskane.

Zeznania złożył również mąż.

Zdecydowano o odroczeniu rozprawy celem odtworzenia dołączonych do akt nagrań.

Odbyła się druga rozprawa sądowa. Zeznania złożyło dwóch świadków. Przedłożyliśmy wniosek dowodu do akt sprawy. Sąd odroczył wydanie wyroku.

Celem uzupełnienia postępowania dowodowego sąd postanowił wznowić przewód sądowy.

Sąd I Instancji ogłosił wyrok, w którym umorzył postępowanie karne przeciwko naszej Klientce, a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa. Sąd zasadniczo stwierdził, że wprawdzie nasza Klientka czyn popełniła, niemniej ocenił jej zachowania w kontekście społecznej szkodliwości czynu. Sąd uznał, że wprawdzie naruszyła prawo do prywatności, jednak jej zachowanie było elementem konfliktu pomiędzy stronami, a oskarżona zrobiła to w celu pozyskania dowodów zdrad pozwanego w procesie rozwodowym męża. Mąż zdradom konsekwentnie zaprzecza. Klientka uzyskując dowód zdrady odstąpiła od dalszego wykorzystania tych urządzeń. Nie miała na celu wyrządzenia szkody mężowi, nie interesowały ją też rozmowy biznesowe. Celem było wyłącznie uzyskanie dowodów niewierności.

Przeprowadziliśmy z sukcesem Klientkę przez całe postępowanie zapewniając jej wsparcie od pierwszego przesłuchania w charakterze świadka do wyroku kończącego postępowanie.

Używamy plików cookies w celach analitycznych, marketingowych i społecznościowych. Możesz określić w przeglądarce warunki przechowywania i dostępu do cookies. Szczegóły: polityka prywatności.